Automute gaat over zelfbeschadiging en is bedoeld voor iedereen die hiermee zelf of in de directe omgeving te maken heeft. Niet-(h)erkende zelfbeschadiging doet dubbel veel zeer. Als pijn niet gezien wordt, steken en bijten de afgewende blikken, de veroordelende woorden en de uitblijvende troost namelijk in de ziel en wond. Dit boek helpt om open over zelfbeschadiging te praten en er milder naar te kijken. Op school, in de hulpverlening, in je relatie en het gezin, met collega’s, vrienden, kennissen en groepsgenoten. “Een vertekend gevoel van rust Bewust Een roekeloze vlucht En dan is er de pijn”

‘De schatten van Reşo’ geeft een doorkijkje naar de Nederlandse maatschappij bezien door de ogen van Turkse Nederlandse arbeidsmigranten in de jaren '80 en '90. Het titelverhaal won een Turkse prijs.Duistere Kemal gaf een bevel om zijn telefoon te brengen. Eén van zijn mannen haalde direct zijn telefoon. Hij legde de vijf kilo zware telefoon hardhandig op de motorkap van de Mercedes waardoor er een deuk ontstond. Het kon Kemal niets schelen. We keken allemaal naar Kemal. Hij draaide een nummer wat met een negen eindigde. Kemal werd plotseling boos: "Ze hebben de toets negen niet geplaatst op deze fucking telefoon." Niemand zei wat. "Hoe kan het zo zijn dat een telefoon van vijfduizend gulden geen toets negen heeft? "Mag ik ook even kijken?", vroeg ik. Arbeidsmigrant Muzaffer Söylemez vond dat er te weinig gelachen werd. Daarom schreef hij humoristische verhalenbundels. Söylemez bracht zijn beschouwing van de Nederlandse maatschappij met een knipoog. Ook de Turks Koerdische samenleving in Nederland ontkomt niet aan zijn humor. Dit alles heeft geleid tot twee charmante bundels met verhalen. Deze werden in 1995 in het Turks uitgegeven. Met het verhaal 'Reşo'nun Hazineleri' won hij een prijs van Millyet, een Turkse krant. In 2018 besloten Muzaffer en zijn dochter één van de bundels ook in het Nederlands uit te geven. Helaas overleed Muzaffer te vroeg en besloot zijn dochter om samen met de rest van de familie zijn droom waar te maken.

Een must voor werkzoekenden. Alle aspecten van solliciteren komen voorbij; van praktische zaken t/m de emoties. Na het lezen van dit boek heb je de juiste bagage om de baan van je dromen te vinden.Om werk te kunnen vinden heb je heel wat meer nodig dan een goede sollicitatie. Je gaat vol goede moed aan de slag, maar al snel beland je in een tsunami aan informatie. En dan is er ook nog die achtbaan aan emoties waarin je wordt meegesleurd. Een geslaagde zoektocht lijkt soms ver buiten je bereik. Debbie Heijne heeft het allemaal zelf meegemaakt. Ze heeft zich gespecialiseerd in het versnellen van je zoektocht naar werk. Aan de hand van haar eigen ervaringen, aangevuld met voorbeelden uit haar netwerk, maak je kennis met de Zeven Zoekversnellers naar werk. Je gaat direct, praktisch aan de slag, op weg naar een nieuwe baan.

Er bestaat geen 'beste' manier van werken of leven, er is alleen jouw eigen manier van hoe je iets ervaart en hoe je hiermee omgaat. Hetgeen waar jij van 'aan' gaat, waar jij energie van krijgt en wat jou drijft in je leven moet passen bij hetgeen je organisatie drijft. Voor jouw energie is het belangrijk dat wat jij doet klopt bij wat jouw werkomgeving van jou verwacht. Wanneer deze wisselwerking niet in balans is kost werken per definitie energie. De energievreters zitten, zoals je na het lezen van dit boek gaat ervaren, vaak binnenin jezelf verborgen; geen nee durven zeggen, valse loyaliteiten aan anderen, over je grenzen laten gaan et cetera. In de huidige tijd van snel opvolgende veranderingen wordt er vaak veel van je gevraagd en laat je soms zaken gebeuren alsof ze je overkomen. Stop daar direct mee. Neem het stuur over je eigen carrière zelf in handen. Dit boek is voor jou als je je herkent in deze energievreters of mensen om je heen ervaart die hun energie op deze manier weg laten lekken. Dit boek behandelt tien systemische sleutels die voor jou als vliegwiel kunnen fungeren in je werk. Dit zodat je meer kracht, focus, plezier en energie in je werk en leven krijgt. Voorkennis over het systemisch gedachtegoed is hierbij niet nodig. Ik neem je mee op reis door de systemische wereld en leg uit wat jij daarmee kunt doen. Het toepassen van de sleutels geven je werk een boost, waardoor je je werk beter doet en sneller op de plek kunt komen die jij wil bereiken. Wat dat ook is. Blijf dromen en durf te kiezen voor jezelf.

Een boek over eenzaamheid dat dit onderwerp eens vanuit meerdere facetten benadert in plaats van alleen uit de zorgkant.'Dit boek begint bij het einde van mijn eenzaamheid. Of moet ik zeggen bij het begin van mijn huidige leven? Hoe dan ook, het boek komt niet uit de lucht vallen. Zonder mijn eigen eenzaamheid was ik nooit gekomen tot de woorden die uit mijn vingers schoten. En zonder die woorden had ik de eenzaamheid niet kunnen accepteren zoals ik dat nu doe.' Eenzaamheid is in onze samenleving in de zorghoek weggezet. Daardoor hebben we het te weinig over de verbinding en gemeenschappelijkheid die bij het onderwerp horen en te veel over de schadelijke gezondheidsgevolgen ervan. Er wordt over gesproken als een probleem waarvoor in semi-medische taal en onderbouwde hulpverleningsinterventies oplossingen moeten worden gezocht. Dit doet onrecht aan de persoonlijke betekenis en geeft geen ruimte aan een waardenvrije publieke dialoog. En niet in de minste plaats: het gaat voorbij aan onze menselijke verbeeldings- en verbindingskracht. Eenzaamheid laat zich het beste benaderen in de complete context. Het is een persoonlijk vraagstuk én een collectief onderwerp. Dat betekent dat aandacht nodig is voor het individuele welzijn en de gemeenschappelijke omstandigheden. Gedialogeerd is een biografische verkenning van eigen en andermans eenzaamheid. Het boek reikt naast een maatschappijbeschouwing veel hoop en inspiratie aan.

'Dit boek begint bij het einde van mijn eenzaamheid. Of moet ik zeggen bij het begin van mijn huidige leven? Hoe dan ook, het boek komt niet uit de lucht vallen. Zonder mijn eigen eenzaamheid was ik nooit gekomen tot de woorden die uit mijn vingers schoten. En zonder die woorden had ik de eenzaamheid niet kunnen accepteren zoals ik dat nu doe.' Eenzaamheid is in onze samenleving in de zorghoek weggezet. Daardoor hebben we het te weinig over de verbinding en gemeenschappelijkheid die bij het onderwerp horen en te veel over de schadelijke gezondheidsgevolgen ervan. Er wordt over gesproken als een probleem waarvoor in semi-medische taal en onderbouwde hulpverleningsinterventies oplossingen moeten worden gezocht. Dit doet onrecht aan de persoonlijke betekenis en geeft geen ruimte aan een waardenvrije publieke dialoog. En niet in de minste plaats: het gaat voorbij aan onze menselijke verbeeldings- en verbindingskracht. Eenzaamheid laat zich het beste benaderen in de complete context. Het is een persoonlijk vraagstuk én een collectief onderwerp. Dat betekent dat aandacht nodig is voor het individuele welzijn en de gemeenschappelijke omstandigheden. Gedialogeerd is een biografische verkenning van eigen en andermans eenzaamheid. Het boek reikt naast een maatschappijbeschouwing veel hoop en inspiratie aan.